Παραφινέλαιο - Lamp oil

Το παραφινέλαιο - lamp oil χρησιμοποιείται πολύ συχνά. Πολλοί το χρησιμοποιούν στα κοιμητήρια σε καντήλες (επειδή είναι πιο φθηνό συγκριτικά με το ελαιόλαδο), σε διακοσμητικές λάμπες στο σπίτι, σε καφετέριες, σε ταβέρνες, σε ξενοδοχεία, σε κέντρα διασκέδασης, για φωτισμό σε κάμπινγκ και άλλοι το έχουν για περιπτώσεις διακοπής ρεύματος.

Τα παραφινέλαια - lamp oils χωρίζονται σε ποιότητες και ο διαχωρισμός τους γίνεται κυρίως με τα εξής κριτήρια:

Αν περιέχει βενζόλιο ή όχι.
Αν μυρίζει ή όχι και αν ναι, πόσο.
Αν καπνίζει ή όχι και αν ναι, πόσο.
Αν είναι εύφλεκτο ή όχι (εύφλεκτο από την Πυροσβεστική Υπηρεσία θεωρείται το προϊόν που έχει σημείο ανάφλεξης μικρότερο των 57 βαθμών Κελσίου).

Το καλό παραφινέλαιο - lamp oil:

Δεν περιέχει καθόλου βενζόλιο (βενζόλιο=0%)
Είναι μείγμα παραφινικών υδρογονανθράκων C5-20, που έχει υποστεί περισσότερη επεξεργασία
Ουσιαστικά είναι υγρό κερί και
Δεν είναι εύφλεκτο (έχει σημείο ανάφλεξης μεγαλύτερο των 90 βαθμών Κελσίου).

Το παραφινέλαιο - lamp oil όταν δεν περιέχει βενζόλιο, δεν καπνίζει, δε μυρίζει, δεν είναι εύφλεκτο, τότε η ποιότητα του θεωρείται πολύ καλή και σέβεται και προστατεύει τον καταναλωτή.

Κάποια διαλυτικά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή βερνικιών και χρωμάτων τα οποία περιέχουν 0,07% βενζόλιο, δηλαδή στο επιτρεπόμενο όριο αλλά ελάχιστα πιο κάτω από το όριο 0,1% επειδή έχουν την ιδιότητα να καίγονται χρησιμοποιούνται και σήμερα ως παραφινέλαιο - lamp oil. Το παραφινέλαιο όταν περιέχει βενζόλιο σε ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 0,1% ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να διοχετευθεί στην αγορά από τις αρμόδιες Αρχές, λόγω της μεγάλης επικινδυνότητας του στην υγεία των καταναλωτών.

Το βενζόλιο είναι μια τοξική χημική ένωση η οποία όταν εισπνέεται έχει αρνητική επίδραση στην υγεία μας.
Η άγνοια κινδύνου και η αδιαφορία μπορεί να οδηγήσει σε κάποια από τις παρακάτω συνέπειες:

Μειώνει το βαθμό αντίστασης του ανθρώπινου οργανισμού σε μολύνσεις και παθήσεις, ιδιαίτερα των παιδιών και των ηλικιωμένων.
Προκαλεί ασθένειες του αίματος και των πνευμόνων.
Σε υψηλές συγκεντρώσεις μπορεί να προκαλέσει ακόμα και καρκίνο, λευχαιμία.

Στο παραφινέλαιο - lamp oil που περιέχει βενζόλιο η χρήση μάσκας προσώπου για λόγους προστασίας επιβάλλεται.



Κομποσχοίνια προσευχής - Βραχιόλια - Φυλαχτά.

Κομποσκοίνι: Η ιστορία του και οι συμβολισμοί του.

Κομποσκοίνι ή Κομβοσχοίνι ονομάζεται ένα σχοινί από, συνήθως, μαύρο μάλλινο ή μεταξένιο νήμα πλεγμένο σε κόμπους. Πρόκειται για ένα βοήθημα προσευχής για μοναχούς, κληρικούς αλλά και λαϊκούς της Ορθόδοξης Χριστιανικής θρησκείας. Είναι περισσότερο διαδεδομένο στο γεωγραφικό χώρο που αυτή καλύπτει, την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη. Παρόμοια βοηθήματα προσευχής για μοναχούς ή και λαϊκούς υπάρχουν και σε άλλες θρησκείες και παραδόσεις, γνωστά με άλλα ονόματα.

Το κομποσκοίνι στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Το κομποσκοίνι που έχουν όλοι οι Ορθόδοξοι μοναχοί και το χρησιμοποιούν και πολλοί ορθόδοξοι λαϊκοί, είναι συνήθως μάλλινο και πλεγμένο σε διάφορα μεγέθη. Από πολύ μικρό, που φοριέται στο δάχτυλο, έως πολύ μεγάλο: 33άρι (με 33 κόμπους), 50άρι (με 50 κόμπους), 100άρι, 500άρι κ.λ.π. Σύμφωνα με την παράδοση, ο όσιος Παχώμιος το 320 μ.Χ., ίδρυσε με την βοήθεια του Αγίου Αντωνίου το πρώτο μοναστήρι στην Θηβαϊδα της Αιγύπτου. Άρχισε να αναζητεί τρόπο που θα βοηθούσε τους μοναχούς στην αυτοσυγκέντρωση της προσευχής και στην αρίθμηση των ευχών. Κατά την παράδοση πάντα, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε στον ύπνο του τον όσιο Παχώμιο και του έδειξε πώς θα φτιάξει το εργαλείο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της προσευχής. Το εργαλείο αυτό ήταν το κομποσκοίνι.

Στην προσευχή με κομποσκοίνι, που βοηθά πολύ στη συγκέντρωση του νου, ακολουθείται συγκεκριμένη τεχνική μέθοδος. Σε κάθε κόμπο που περνά ανάμεσα στα δάχτυλά του ο προσευχόμενος, λέει αλληλοδιαδόχως τις ευχές: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον ημάς, Άγιοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ υμών. Είναι δυνατόν να λέγεται και μόνη η ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Το κομποσκοίνι έχει σχεδιαστεί για προσευχή, και όχι για να παίζει ρόλο βραχιολιού στον καρπό του χεριού.

Στο κομποσκοίνι, κάθε τμήμα του έχει κάποια συμβολική σημασία. Είναι πλεγμένο κυρίως από μαλλί για να θυμίζει στα μέλη της Εκκλησίας ότι είναι τα λογικά πρόβατα του Ιησού Χριστού (Ιωάν. 10:11). Έχει χρώμα μαύρο που συμβολίζει το πένθος των αμαρτιών αφού \"ουδείς αναμάρτητος\" (πρβλ. Γ\' Βασ. 8:46, Ιώβ 4:17, Ρωμ. 3:9-12 κ.ά.). Πάνω του το κομποσκοίνι έχει τον σταυρό για να φέρνει στη μνήμη \"ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε\" (Ρωμ. 5. Συνήθως το κομποσκοίνι καταλήγει σε μία φούντα που ο σκοπός της είναι το σκούπισμα των δακρύων (\"τοίς δάκρυσιν έβρεξέ μου τους πόδας\" Λουκ. 7:44). Οι 33 κόμποι συμβολίζουν τα χρόνια του Ιησού Χριστού, οι 99 κόμποι είναι το 33 πολλαπλασιασμένο με τον αριθμό των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδας, και ο κάθε κόμπος αποτελείται από 9 πλεγμένους σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων. Παρόλα αυτά, ενώ ο αριθμός σταυρών που αποτελούν τον κάθε κόμπο παραμένει πάντα σταθερός, ο αριθμός των κόμπων που αποτελούν το κομποσκοίνι εξαρτάται από τον αριθμό των προσευχών για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν κομποσκοίνια φτιαγμένα και από άλλα υλικά εκτός του μαλλιού, π.χ. ακρυλικά, όπως και διαφόρων χρωμάτων.

Τα δάκρυα της Παναγίας.

Τα δάκρυα της Παναγίας είναι κομποσκοίνια ή κατ’ άλλους κομπολόγια φτιαγμένα από καρπούς ενός φυτού που λέγεται δάκρυ της Παναγίας. Ο Γεράσιμος Σμυρνάκης στο βιβλίο του Άγιον Όρος που εκδόθηκε το 1903 γράφει: «Ενταύθα καλλιεργείται και το καλαμώδες φυτόν, εκ των ασταχύων του οποίου εξάγονται από του μηνός Ιουλίου μέχρις Οκτωβρίου κόκκοι σκληροί και φαιόχροοι, καλούμενοι εν τω Αγίω Όρει Δάκρυα της Παναγίας, και του οποίου η καλλιέργεια, αναπτυσσομένου και μέχρι μέτρου, απαιτεί μάλλον τελματώδη μέρη ήτοι αφθονούντα υδάτων. Εκάστης δε οκάδος των ανωτέρω κόκκων η αξία ανέρχεται εις γρόσια 10-25. Τούτους οι διάφοροι μοναχοί αγοράζοντες, κατασκευάζουσι κομβολόγια, συνδέοντες δια σύρματος, όπερ διαπερώσι δια των φύσει υπαρχουσών διατρήσεων αυτών. Απεκλήθησαν δε Δάκρυα της Παναγίας, ως λέγεται, υπό των ησυχαστών, διότι αύτη εμφανισθείσα εις τον εν τη καλύβη του Αγίου Παντελεήμονος διαμένοντα Γέροντα υπέδειξεν αυτώ την καλλιέργειαν του φυτού τούτου προς πόρον ζωής, καθ’ ον χρόνον ηδημόνει δακρύων, μη δυνάμενος ένεκα του γήρως να προσπορίζηται τα προς ζωάρκειαν αυτού.»

Η παράδοση αναφέρει πως το φυτό δάκρυ της Παναγίας, από το οποίο γίνεται το κομποσχοίνι δάκρυ της Παναγίας, φύτρωσε κάτω από τον σταυρό του Χριστού, από τα δάκρυα της Παναγίας που έπεφταν στη γή. Και κάποτε, σε έναν Μοναχό (που καθόταν περίλυπος, επειδή δεν μπορούσε να μάθει να πλέκει κομποσχοίνι) του παρουσιάστηκε η Παναγία και τον ρώτησε γιατί κλαίει. Όταν αυτός Της είπε, ότι δεν μπορεί να μάθει να πλέκει κομποσχοίνι, η Παναγία του έδωσε αυτούς τους σπόρους και του είπε: Πάρε τα δάκρυά μου, καλλιέργησέ τα και κάνε κομπολόγια προσευχής και λέγε: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.